
	Search

Change Language

นอนกรนของคุณ......รุนแรงแค่ไหนแล้ว

การประเมินความรุนแรงของโรคนอนกรนแบ่งง่ายๆ เป็น 2 ระดับ คือ นอนกรนชนิดไม่อันตราย และ นอนกรนชนิดอันตราย

กลุ่มแรกหรือชนิดไม่อันตราย ไม่ทำให้เกิดผลเสียต่อสุขภาพ เพียงแต่ก่อความรำคาญให้คนใกล้ชิด เท่า นั้น อีกกลุ่มเป็นนอนกรนชนิดอันตราย จะมีการอุดตันของทางเดินหายใจเวลานอนหลับ มีการหยุดหายใจ ส่งผลให้ออกซิเจนไม่สามารถเข้าไปในปอดได้ ทำให้เกิดผลเสียต่อการทำงานของร่างกาย โดยเฉพาะหัวใจ และสมอง แทนที่เวลานอนหลับคนนั้นจะได้พักผ่อน กลับเป็นว่าหัวใจและสมองต้องทำงานไม่ได้พัก โดยเฉพาะหัวใจ ต้องทำงานหนักขึ้นในขณะที่ได้รับออกซิเจนน้อย เหตุการณ์นี้อาจทำให้เกิดอันตรายต่อชีวิตได้ ส่วนสมองที่ไม่ได้พักผ่อน ก็จะทำให้คนๆ นั้น มีอาการง่วงเหงาหาวนอนในเวลากลางวันส่งผลเสียต่อการทำงานได้

จะสังเกตได้อย่างไรว่าเป็นนอนกรนชนิดไหน จริงๆ แล้ว ก็เป็นเรื่องยาก ที่จะบอกว่าเป็นชนิดไหนจากอาการเพราะอาจผิดพลาดได้มาก ถ้าจะให้แน่นอน ต้องอาศัยการตรวจการนอนหลับ แต่พอจะแนะนำได้ว่า ถ้าสังเกตว่ามีอาการนอนกรนเสียงดัง บางครั้งมีอาการคล้ายสำลักน้ำลายหรือหายใจไม่สะดวก และ ง่วงนอนมากผิดปกติ ก็น่าจะเป็นโรคนอนกรนชนิดอันตราย ถ้านอนกรนไม่ดังนักและสม่ำเสมอดีตลอด ไม่มีอาการง่วงเหงาหาวนอน ก็อาจจะเป็นชนิดไม่อันตราย

แบบทดสอบเพื่อประเมินความรุนแรงของโรคนอนกรน (Epworth sleepiness scales)

ในสถานการณ์ต่อไปนี้ ท่านมักจะเผลอหลับหรืองีบหลับไป มีมากน้อยแค่ไหน (ตอบทุกข้อ)

ไม่เคย

น้อย

ปานกลาง

มาก

ขณะดูโทรทัศน์

ขณะนั่งอ่านหนังสือ

นั่งเฉยๆ หรือ ฟังบรรยาย

นั่งพูดคุยกับคนอื่น

หลับในรถขณะรถติดช่วงไม่กี่นาที

นั่งเป็นผู้โดยสารนานเป็นชั่วโมง

นั่งเงียบๆ หลังอาหารเที่ยง

นั่งเอนหลังเพื่อพักในช่วงบ่าย

การแปลผล

(ไม่เคย = 0 คะแนน, น้อย = 1 คะแนน, ปานกลาง =2 คะแนน, มาก = 3 คะแนน)

รวมคะแนนทั้งหมด

ถ้าคะแนนรวมได้ น้อยกว่า 7 แสดงว่า ปกติ
ถ้าคะแนนรวมได้ 8-10 = ง่วงเล็กน้อย;
11-15 = ง่วงปานกลาง;
16-20 = ง่วงมาก;
21-24 = ง่วงมากอย่างรุนแรง

อาการง่วงเหงาหาวนอนมากผิดปกติยิ่งมากเท่าไร แสดงว่าท่านยิ่งมีโอกาสจะเป็นโรคนอนกรนได้มากเท่านั้น